“Bitkindik ve mutluyduk.
Uzun bir suskunluk bekliyordu ikimizi.
O içecekti. Ben okuyacaktım.
Kitabımız ilerleyecekti.
Okumaya başlamadan önce bombalarımızı merak ettim.
Radyoyu açtım...”
Dünkü açık radyolu alıntı Ahmet Ümit’in Beyoğlu'nun En Güzel Abisi’ndendi!
Bugün, doğum günümüzde, bir kez daha “eğlenemiyoruz!” dedik ve ufak bir biraradalık daha planladık!Açık Radyo’nun 30. yılını, Salon İKSV’de kutluyoruz:
Programcılarımızdan Bülent, “Söz gelimi on gün önce bir daha böyle bir topluluğun bir üyesi olamayacağım düşüncesi canımı sıkıyordu. Şimdi ise, ben orada olamasam da, bu akşam buluşacağınızı bilmek hoşuma gidiyor. ‘Dışarda çocuklar oyun oynamaya devam ediyorsa her şey yolunda demektir’ ya da ‘varsın gene bir tas su veren olmasın/ baş ucumda biri 'su yok!' desin de’ gibi duygular içindeyim.” diyerek hepimiz adına konuştu zaten.
Sizi çok seviyoruz ve sadece bir “ödeb yahu!” diyoruz: Özgürlük, demokrasi, eşitlik ve barış!
Apaçık Radyo ekibi.
Vive la radio ! Vive Açık Radyo!